Op 16 maart zou in Scheveningen een nieuw kookboek gepresenteerd worden. U raadt het al: de presentatie ging niet door. Jammer, want het was zo’n mooi initiatief. In Scheveningen zit men namelijk al enige tijd met de handen in het haar, de nieuwe generatie eet nauwelijks vis meer anders dan lekkerbek en kibbeling. En natuurlijk onherkenbare panga en tilapia.

Tekst // René Zanderink
Beeld // René Zanderink & Stichting Noordzeevis ScheveningenStichting Noordzeevis Scheveningen

Nu hebben de kinderen van de vishandelaren en vissers  en leerlingen van horeca scholen de handen ineengeslagen en is er een mooi visboek ontstaan, waarin twintig soorten vissen gepresenteerd worden, inclusief inktvis. Uitgever is de Stichting Noordzeevis uit Scheveningen.

Dus mooie recepten over mul, poon en steenbolk, vissoorten die de gemiddelde Nederlander in zijn gehele leven nooit thuis op zijn bord krijgt. Hij/zij kent ze niet. Wij als Slow Food-leden kunnen dit initiatief ondersteunen door bij onze viswinkel (en dus niet in de supermarkt) of op de markt naar deze andere verse vissoorten te vragen. Wie neemt de uitdaging aan om komend jaar alle twintig soorten te gaan eten? Dat is behoud van biodiversiteit. Overigens zit ook het landelijke Visbureau met de handen in het haar, want de haring wordt steeds minder door de jeugd gegeten – dit ondanks de populariteit van street food – en viskramen worden nauwelijks nog van vader op zoon/dochter overgedragen. Kortom, bestaat de viskeet op de hoek van de straat over tien jaar nog?

Stichting Noordzeevis ScheveningenIn deze barre tijden gaan mijn gedachten uit naar het strand in de zomer in Scheveningen dat dan hopelijk weer vol mag stromen. Bij warm weer spoelt het strand daar soms vol met pietermannen. Die zijn giftig maar ook lekker. De Scheveningse vishandelaar Adriaen Coenen gaf in zijn Visboeck uit 1578 het volgende weer: “Het was zomer en de landvoogdes Maria van Hongarije wilde graag met vissers een korte vaartocht maken en zien hoe er gevist werd. Op dat moment was er echter niets anders te vangen dan pietermannen. De vissers verboden haar deze vis met zijn giftige stekel aan te raken; maar de nogal eigenzinnige Maria wilde niettemin graag pietermannen eten en vond ze bijzonder smakelijk. Daarmee bracht ze een nieuwe mode onder de elite op gang, want de eerder nogal versmade pieterman werd opeens een zeer modieus gerecht.”

Het verschil tussen smakelijk en versmaden is dus niet zo groot. Laten we er voor zorgen dat ook wij die drempel voor onbekende soorten durven te nemen. Het boek heet: Noordzeevis uit Scheveningen: de nieuwe generatie in verhalen en recepten. Bestellen via info@noordzeevisscheveningen.nl

Ook de opening van het kreeftenseizoen ging afgelopen week niet door. De Zeeuwse kreeft is echter online te bestellen via www.fish-tales.com.

– Dit artikel is geschreven door René Zanderink. René is journalist, bioloog en al 15 jaar lang fervent aanjager van producten van Nederlandse bodem en keuken. Dit doet hij onder andere door zijn inzet voor de Ark van de Smaak commissie, als bestuurslid van Slow Food Amsterdam, als auteur van boeken als Liever Lokaal (samen met Annette van Ruitenburg) en Van Kop tot Kont (samen met Nel Schellekens). Ook loopt René warm voor valfruit en eaux de vie als medeoprichter van het Genootschap der Warme Stokers.

SCHRIJF JE IN VOOR ONZE NIEUWSBRIEF

=

 

EN ONTVANG EEN RECEPT UIT

DE ARK VAN DE SMAAK!