Kievitsboon

“Phaseolus vulgaris ‘Kievitsboon’“
Regio & naamgeving: Gelderse Vallei (Gelderland), Utrecht, Noord-Brabant, Drenthe en Groningen
Categorie: Peulvruchten

BESCHRIJVING

De Kievitsboon dankt zijn naam aan het feit dat de kleuring doet denken aan de eieren van de kievit. Het is een vrij vroege boon. De peulen groeien op een struik met een lange en harde steel of ze ranken en worden aan een stok of draad geteeld. Er zijn zowel grotere als kleinere variëteiten. Honderd bonen wegen zo’n 65 tot 75 gram, bij de kleinere variëteit is dat veertig tot 45 gram. De grotere zijn roder van kleur, en de kleinere meer paars.


De Kievitsboon is een kleine, rozerode boon met donkerrode spikkels. Als je ze langer bewaart, kleurt het rozerood wat meer bruin. De peul is groen met rode strepen en als ze rijp zijn witgeel met rode strepen. Elke peul bevat tussen de vijf en acht bonen. Je kunt de boon vers oogsten en verwerken of de bonen laten drogen om ze lang te bewaren.

CULINAIR GEBRUIK

We eten de gedopte bonen, en dus niet de peulen. Je kunt ze zowel vers als gedroogd eten. Als de bonen gedroogd zijn, moeten ze eerst acht tot twaalf uur in koud water weken. Daarna worden ze een uur gekookt. De boon is geschikt voor soepen of stoofpotten, maar ook lekker in salades. Helaas verdwijnt de wit-rode kleuring grotendeels tijdens het koken en is de boon na het koken grauw.

ONTDEK HET ARK VAN DE SMAAK BOEK

Wil je meer weten over voedsel en verhalen lezen over gastronomische erfgoed? Bekijk het boek “DE ARK VAN DE SMAAK” in onze webshop.

Huidige situatie

Met minder belangstelling voor gedroogde bonen in het algemeen en een voorkeur voor ingemaakte bonen verliest ook dit ras aan populariteit. Hoewel er wel hoop is gevestigd op een nieuwe generatie consumenten die nieuwe en lichtere recepten voor deze en andere soorten gedroogde bonen ontdekt.

SCHRIJF JE IN VOOR ONZE NIEUWSBRIEF

=

 

EN ONTVANG EEN RECEPT UIT

DE ARK VAN DE SMAAK!