Eldense Blauwe
BESCHRIJVING
Deze pruimensoort houdt van losse, vruchtbare grond en heeft dagelijks zes tot acht uur zonlicht nodig tijdens het groeiseizoen. De boom is niet bestand tegen nattigheid of directe wind. De pruim heeft meestal fijne stengels. Daarom moet overtollig fruit aan het einde van de takken gesnoeid worden; er hoeven maar een paar vruchten te rijpen. Soms hebben de takken ondersteuning nodig. Het snoeien vindt kort na het oogsten plaats, en alleen takken die in dat jaar geen vruchten hebben voortgebracht worden gesnoeid. De Eldens Blauwe is een zelfbestuivende variëteit, maar hij geeft meer fruit wanneer hij wordt bestoven door een andere boom.
De sappige vruchten van de Eldense Blauwe zijn klein en licht ovaal met meestal een donkerblauwe schil, maar soms zijn de pruimen ook paarsblauw of blauwzwart. Dit hangt af van de onderstam waarop de Eldense Blauwe is geënt. De pruimen hebben een matte donslaag op hun schil. Het vruchtvlees is groen, al kan er een rode ader doorheen gaan. Als de pruim rijp is, is de pit vrij en de textuur stevig. De Eldense Blauwe smaakt een beetje zuur als je erin bijt en wordt dan zoet. Er zit bitterheid in de afdronk.
CULINAIR GEBRUIK
Eldense Blauwe kunnen vers gegeten worden, maar ze zijn maar kort houdbaar. Daarom is verwerking ook een goed idee: denk aan sap, sauzen, jam, Eau de Vie, chutneys en taarten. De jam kleurt dieprood en is relatief zoet vergeleken met de verse pruimen. Vaak wordt de pruim bij varkensvlees geserveerd als saus of compote. Een typisch Drents streekgerecht met pruim is ’proemenkreuze’, een soort compote die als nagerecht en bij hartige maaltijden wordt geserveerd. Het blad van de Eldense Blauwe kun je gebruiken voor thee. Eldense Blauwe moeten op een donkere, koele plek worden bewaard en zijn maximaal vier dagen houdbaar.
ONTDEK HET ARK VAN DE SMAAK BOEK
Wil je meer weten over voedsel en verhalen lezen over gastronomische erfgoed? Bekijk het boek “DE ARK VAN DE SMAAK” in onze webshop.
Huidige situatie
Een van de redenen voor het (bijna) verdwijnen van de Eldense Blauwe Pruim na de Tweede Wereldoorlog is de verschuiving van pruimenteelt naar aardbeien en frambozen voor de jamproductie. Ook richtte de fruitsector zich meer op appelen en peren vanwege hun langere houdbaarheid en betere transportmogelijkheden. Een andere reden is de focus op pruimensoorten (Victoria en Opal) met een hogere opbrengst en lagere productiekosten. Eldense Blauwe worden nog op zeer kleine schaal geteeld in Gelderland en direct door de telers verkocht.