Barnevelder
BESCHRIJVING
De Barnevelder is een gezond, middelgroot ras. De hennen worden ongeveer 2,75 kilo zwaar en de hanen zo’n 3,5 kilo. De oorsprong van het ras ligt, zoals de naam doet vermoeden, in Barneveld. De Barnevelder is voornamelijk bekend door de productie van zijn grote, donkerbruine eieren. Dit ras is ontwikkeld door het kruisen van de belangrijkste Aziatische rassen die naar Nederland waren geïmporteerd zoals de Cochin, de Croad Langshan en de Brahma. Het ras werd gewoonlijk gebruikt voor het vlees en voor de productie van eieren. Barnevelders zijn donker en hebben een specifieke kleuring, waarbij het belangrijkste kenmerk een dubbele bruine streep met zwarte markeringen is.
CULINAIR GEBRUIK
De Barnevelder is een kip die zowel voor het vlees als voor de eieren wordt gebruikt. Het vlees wordt gebraden of gegrild. Het karkas levert een goede bouillon op. De eieren worden gebruikt voor zoet en hartig gebak of gewoon gekookt of gebakken.
ONTDEK HET ARK VAN DE SMAAK BOEK
Wil je meer weten over voedsel en verhalen lezen over gastronomische erfgoed? Bekijk het boek “DE ARK VAN DE SMAAK” in onze webshop.
Huidige situatie
Hobbyisten en fans in Nederland en daarbuiten hebben het ras in leven gehouden. De Barnevelder Club is opgericht met als doel de instandhouding en verdere ontwikkeling van het Barnevelder ras. Door de mooie vorm en specifieke kleurencombinatie wordt de Barnevelder vaak gebruikt als showkip op kippententoonstellingen in Nederland, Denemarken en Duitsland. Voor het honderdjarig bestaan van het ras werd 2013 tot ‘Jaar van de Barnevelder’ uitgeroepen.
Manier van houden
Een gemiddelde hen kan een maximum van tweehonderd eieren per jaar leggen. De jonge kuikens moeten warm gehouden worden. Als ze tussen een en vier dagen oud zijn, moet de omgevingstemperatuur ongeveer dertig graden Celsius zijn. Naarmate ze ouder worden mag de temperatuur dalen, tot zo’n twintig graden als ze 33 tot 35 dagen oud zijn. De kuikens van de Barnevelder krijgen normaal kuikenvoer, dat betekent een mix van granen (zoals rogge) en zaden (bijvoorbeeld zonnebloempitten). Naar eigen inzicht kan een boer korrelig of fijn voor geven. De meeste boeren produceren hun voer niet zelf. Het voer kan worden aangepast om het gedrag van de kippen te beïnvloeden. Zo leidt meer graan bijvoorbeeld tot minder eieren.