Ossenpeer
BESCHRIJVING
De bomen zijn relatief hoog, waardoor het moeilijk oogsten is. Als de Ossenpeer geoogst is, moet ze snel worden gegeten. Over het algemeen worden ze snel overrijp en beginnen te rotten. Je kunt ze maximaal een week bewaren. Bovendien zijn de vruchten erg gevoelig voor regen; tijdens regenachtige zomers gaan ze makkelijk scheuren.
De Ossenpeer groeit op een grote, majestueuze boom en is voornamelijk te vinden in de Achterhoek, tegen de grens met Duitsland. Daar heet deze soort Westfälische Glockenbirne. De peer is middelgroot, kort en kegelvormig. De vruchten hebben een lange steel en zijn vrij hard. Ze zijn groen van kleur, verkleurend naar geel met een vlekkerige schil. Het vruchtvlees is wat korrelig. Rauw is het wit, tijdens het koken wordt het rood. De Ossenpeer smaakt zoet.
CULINAIR GEBRUIK
Ossenperen kun je zo uit de hand eten, maar ze worden ook gedroogd of gestoofd. Gedroogde Ossenpeer behoudt zijn volle smaak en kan lang worden bewaard; zelfs na twee jaar kunnen de peren nog zoet zijn. Een traditioneel gerecht met Ossenpeer uit de Achterhoek is ‘Potdeurmekare gedreugde peren’. Het is een stamppot die op verschillende manieren kan worden bereid; iedere regio en iedere familie heeft haar eigen recept. De ‘Potdeurmekare stamppot’ wordt meestal gemaakt met spek, gedroogde Ossenperen, aardappelen, suiker en zout.
ONTDEK HET ARK VAN DE SMAAK BOEK
Wil je meer weten over voedsel en verhalen lezen over gastronomische erfgoed? Bekijk het boek “DE ARK VAN DE SMAAK” in onze webshop.
Huidige situatie
Hier en daar vind je nog een paar overgebleven bomen in het oosten van Nederland. Navraag heeft ook nog wat bomen in Heusden (bij Den Bosch) en Altena (in het westen) aan het licht gebracht. Daar wordt de peer ook wel Spekpeer genoemd. De Haagse Slow Food community “De Perelaar” is vernoemd naar een oude Ossenpeer in het Heilige Geesthofje aan de Paviljoensgracht in Den Haag. Een aantal commerciële kwekerijen verkoopt bomen van deze variëteit. Sommige restaurants gebruiken Ossenpeer in hun gerechten. Een algemene afname van de belangstelling voor regionaal fruit betekent echter dat deze perensoort bijna verloren is gegaan. Gedroogde peren zijn niet meer heel gebruikelijk. We zijn de kennis over het gebruik van de Ossenpeer aan het verliezen.