WOENSDAG 5 SEPTEMBER
Deze eerste dag van het festival begint met een bijenhuis bouwproject op het buitenterras van het CNME. Als ik aankom zijn er een 10-tal kinderen ijverig in de weer om met natuurlijke materialen een huis voor de bijen in elkaar te zetten. Er hangt een goede sfeer, iedereen is betrokken en vrolijk aan het werk. De bijen zoemen om de tafel en ze zijn helemaal op hun plaats. Sterker nog, de kinderen vinden het prachtig dat die kleine vrienden komen kijken naar de resultaten. Wat opvalt is de leergierigheid en het gemak waarmee ze een huis op volstrekt eigen wijze in elkaar knutselen.
Diezelfde bijen leveren een cruciale bijdrage in de bestuiving van plant, groente en fruit. In een tijd waarin pesticiden en gifstoffen onderdelen zijn van de landbouw zijn het juist deze kleine vrienden die daardoor met een uitsterven bedreigd worden. Een onderwerp om met een groep volwassenen eens langer bij stil te staan. Van kleinschalige landbouw naar resonantie therapie naar het besef dat we als consument bewuster kunnen kiezen in het voedsel wat we dagelijks tot ons nemen en de keuzes die we kunnen maken om het welzijn van mens, dier en natuur beter dienen. Als er een conclusie op het einde mag worden gemaakt komt educatie van onze kinderen en bewustmaking van hun ouders op een belangrijke eerste plaats. Tegen die tijd lopen de eerste kinderen trots met hun zelfgemaakte bijenhuis naar huis. Daar gaat de toekomst waar wij voor moeten zorgen: bijen en kinderen.. wat zoemen ze prachtig!
Een kunstenaar doet verhaal over de vergiftigde grond uit zijn geboorte streek en heeft een manier gevonden om extracten die in grond en groente terecht zijn gekomen te verwerken in zijn foto afdrukken ( prachtig ) en een drankje met het zwarte gif als een soort elixer. Gaat u uit deze gifbeker drinken?? Terwijl we weten dat het industrieel gemaakt voedsel bol staat van toevoegingen, derivaten, e-nummers, suikers en zouten. Wat weten we nou eigenlijk? Wat willen we weten? En wat willen we vooral niet weten!
Tegen die tijd begint het te rommelen in de lucht, maar de maaltijd werd hoe dan ook in de tuin geserveerd en dus nam iedereen wat mee en verleende hand en spandienst om uiteindelijk 2 lange tafels te maken. Daar aten we gezamenlijk een fantastisch zelf te creeëren noodle gerecht onder het genot van een biertje en de vrolijke en serieuze gesprekken met bekende en onbekende disgenoten. Je ervaart hoe krachtig voedsel en het bereiden en nuttigen daarvan een rol speelt in het menselijk bestaan en welzijn. Maar we realiseren ons ook dat aan het hele traject daaraan voorafgaand, van teelt tot tafel, de alarm bel is gaan rinkelen en we met elkaar op een andere en verantwoordelijke wijze voor natuur, dier en mens moeten gaan zorgen. We hadden het toch ook over onze kinderen en de bijen…!
Als de eerste serieuze druppels gaan vallen gaan we naar binnen om een aantal prachtige films te zien m.n. een film over Afghanistan en de culture, historische en gastronomische verankering van een gehele gemeenschap in het traditionele opbrengsten van hun land.
Buiten is het onweer uitgebroken. Na lange tijd en met veel regen. De natuur roert zich. Is dat de Wake-up Call?
Pim Horio – Slow Food Limburg
DONDERDAG 6 SEPTEMBER
De onkruidenier neemt ons mee in de wereld van zeebiet en gewassen. Is het onkruid of zijn het kruiden? Al wandelend over de stadsmuren en langs de Tapijntuin laat hij ons proeven van onkruiden, die gewoon de voorlopers blijken van onze huidige kruiden. Op speelse wijze proeven we de rijke biodiversiteit. We eten die ‘s avonds als amuses tijdens het aperitief.
Geweldig, er zijn nog zoveel smaken te ontdekken.
Aansluitend neemt de Belgische kunstenaar Koen van Mechelen ons mee in zijn wereld van kippenrassen. Door globaal rassen te kruisen ontstaan nieuwe ‘cosmopolitan chickens’: een wereldproject. Een fantastisch initiatief, waardoor wereldwijd in kleine dorpjes, de boeren weer vruchtbare kippen hebben, op basis van hun eigen locale ras. Dat betekent voedsel en inkomen. Een positieve beïnvloeding van die locale biodiversiteit. Kijk ook op : www.koenvanmechelen.be
In de tuin zijn geluid installaties die de zintuigen meenemen naar een ander niveau. Een aperatief op wat komen gaat. De hapjes worden geserveerd, rauw vlees van een wild dier en met de zelfgeplukte onkruiden. De contrasten, b.v. de gerookte sukerbiet, zorgen voor discussie tijdens de borrelpraat.
De gedekte tafel wacht heerlijk binnen, we kijken op de mooie tuin met lampionnen en groene bladeren. Er heerst een ontspannen sfeer en iedereen wacht nieuwsgierig op de Japanse verrassing. Noodles delen.
De kunstenares Sarah Kazmi draagt een gedicht kookrecept voor. Ze laat ons beseffen, dat we veel ingrediënten eigenlijk hebben geleend van andere culturen en verre landen. Zo klein is de werled en zo onderling verbonden door de eeuwen heen!
De Film Safari slingert je heen en weer tussen wat het betekent om te jagen. Je verschuift van sympathie naar walging om de jagers aan het werk te zien. Orla Barry confronteert op bijzondere wijze.
Henk Hoogakker – Slow Food Limburg