Groninger Strogele Boon

Productnaam
Groninger Strogele in het Nederlands

Categorie
Peulvruchten

Wetenschappelijke naam
Phaseolus vulgaris L.

Productiegebied (provincie / regio / stad / land)
Groningen en omgeving. Nederland.

Seizoen
Zaaien eind mei, begin juni.
Geoogst in september en oktober.

Kenmerken
De plant bloeit met witte bloemen en ontwikkelt licht afgeronde peulen. De boon is niervormig met een breed, ovaal profiel. De kleur is strogeel en vrij mat, soms met een licht groenige tint en een bruin oog. Het gewicht van 100 bonen is ongeveer zestig gram. De boon is minder rond dan bijvoorbeeld de Friese bosboon.

Organoleptische evaluatie (smaak / geur / consistentie)
De smaak is vergelijkbaar met die van de Friese gele bosboon, maar dan voller van smaak, zachter van textuur en heeft een minder harde schil. Ze hebben een volle en romige textuur. 

Beschrijving van het product
De Groningse strogele boon is een oude streekboon die veel weg heeft van de Friese bosboon, hij is iets groter en werd daarom vaak als minderwaardig en robuuster beschouwd. De bonen werden meestal geteeld in de provincie Groningen, gelegen in het noordwesten van Nederland. De bonen worden pas eind mei of begin juni gezaaid omdat ze niet bestand zijn tegen de nachtvorst die voor die tijd zou kunnen optreden.  De bonen worden over het algemeen gezaaid op zanderige grond of een mengsel van zand en turf; de typische grond die overblijft nadat de veenlaag is verwijderd. De zaaiafstand is 15 cm in de rij en 40 cm tussen de rijen, drie bonen per gat van ongeveer 1 à 2 cm diep. De oogst begint wanneer de bonen in de droge peulen rammelen en de bladeren rond september en oktober beginnen te verkleuren. De planten worden volledig uit de grond getrokken en ondersteboven opgehangen om enkele weken onder een afdak te drogen. Na het drogen worden de bonen uiteindelijk uit de peulen gehaald. Verschillende speciaalzaken verkopen de zaden zowel online als offline. De geoogste zaden kunnen ook gebruikt worden om nieuwe planten te zaaien.

Eetbare onderdelen en kooktechnieken
Onderdeel (fruit / stengel / zaden)
Zaden

Manieren van conservering (drogen / drogen / fermenteren)
Inblikken, inleggen in zout en (meest voorkomende) drogen. 

Manieren van koken (bv. gekookt / gebakken gebakken / geroosterd)
Koken

Culinair gebruik
Een traditionele manier om de bonen te serveren is met worstjes, laurierbladeren, prei, aardappelen en uien in een stoofpot. De bonen werden ook vaak gebruikt om soep van te maken. Deze gele droge boon heeft een zachte schil en is daarom ideaal als soepboon en kookt snel tot pap. De zachte en romige bonen smaak kan worden gecombineerd met vele soorten kruiden en bouillons. Tegenwoordig worden de bonen ook gebruikt voor andere gerechten, zoals bonen-hummus en bonen-kroketten. De bonen moeten ongeveer 8-12 uur worden geweekt voordat ze 45 tot 60 minuten moeten koken. 

Productgeschiedenis (sociaal / religieus / cultureel en economisch belang)
De bonen zijn van oudsher een belangrijk winter ingrediënt vanwege de mogelijkheid om ze te drogen en voor een lange periode te bewaren zonder moderne opslagmethoden zoals de koelkast en vriezer. Omdat de bonen uit elkaar vallen tijdens het koken en vanwege hun romige textuur waren ze lange tijd een populaire boon voor voedzame wintersoepen.

De bonen zijn momenteel verkrijgbaar in verschillende speciaalzaken, zowel online als offline. De bonen zijn echter niet algemeen te vinden in de horeca of andere sectoren buiten de thuisconsumptie.

Huidige status
Tegenwoordig is de belangstelling voor de bereiding en consumptie van gedroogde bonen in het algemeen afgenomen en heeft de voorkeur voor ingeblikte bonen ertoe geleid dat de teelt en consumptie van deze en andere specifieke soorten lokale gedroogde bonen is afgenomen. Een nieuwe generatie foodies vind nu nieuwe en lichtere recepten uit voor deze en andere soorten gedroogde bonen, in een poging om te voorkomen dat deze en andere soorten gedroogde bonen verdwijnen.

SCHRIJF JE IN VOOR ONZE NIEUWSBRIEF

=

 

EN ONTVANG EEN RECEPT UIT

DE ARK VAN DE SMAAK!